құрағыт

ет. жерг. Мойнын жоғары қарай созу, тік ұстау. Қоңыр көздің жанарын залдағы кісілердің үстінен асыра, әлдебір жаққа, алысқа тастап, құрықтай мойны қ ұ р а ғ ы т ы п қыбыр етпей отыр (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 127).